#ວ່າດ້ວຍການຄ້າຂາຍ

ພຣະສາຣີບຸດເຂົ້າໄປເຝົ້າພຣະຜູ້ມີພຣະພາກເຈົ້າ ແລ້ວທູນຖາມວ່າ ອີຫຍັງໜໍເປັນເຫດເປັນປັດໄຈ ໃຫ້ການຄ້າຂາຍຢ່າງດຽວກັນ ພໍ່ຄ້າບາງຄົນປະກອບແລ້ວຂາດທຶນ ... ບາງຄົນປະກອບແລ້ວໄດ້ກຳໄລບໍ່ເທົ່າທີ່ປະສົງ ... ບາງຄົນປະກອບແລ້ວໄດ້ກຳໄລຕາມທີ່ປະສົງ ... ບາງຄົນປະກອບແລ້ວໄດ້ກຳໄລຍິ່ງກວ່າທີ່ປະສົງ ພຣະຜູ້ມີພຣະພາກເຈົ້າຕັດຕອບວ່າ ...

  • (1) ປະວາຣະນາ ສະມະນະຫຼືພຣາມ (ຜູ້ມີສິນມີທັມອັນດີ) ໃຫ້ບອກຂໍປັດໄຈໄດ້ ບຸກຄົນນັ້ນປະວາຣະນາດ້ວຍປັດໄຈໃດ ບໍ່ໃຫ້ປັດໄຈນັ້ນ ບຸກຄົນນັ້ນຖ້າຕາຍຈາກອັດຕະພາບນັ້ນມາສູ່ອັດຕະພາບນີ້ ຫາກປະກອບການຄ້າຂາຍອັນໃດ ການຄ້າຂາຍອັນນັ້ນຍອມຂາດທຶນ (ບອກໃຫ້ຂໍ ເມື່ອຂໍແລ້ວ ພັດບໍ່ໃຫ້ຕາມທີ່ຜູ້ຂໍປະສົງ)
  • (2) ປະວາຣະນາ ສະມະນະຫຼືພຣາມ (ຜູ້ມີສິນມີທັມອັນດີ) ໃຫ້ບອກຂໍປັດໄຈໄດ້ ບຸກຄົນນັ້ນປະວາຣະນາດ້ວຍປັດໄຈໃດ ໃຫ້ປັດໄຈນັ້ນບໍ່ເທົ່າທີ່ປະສົງ ບຸກຄົນນັ້ນຖ້າຕາຍຈາກອັດຕະພາບນັ້ນມາສູ່ອັດຕະພາບນີ້ ຫາກປະກອບການຄ້າຂາຍອັນໃດ ການຄ້າຂາຍນັ້ນຍ່ອມໄດ້ກຳໄລບໍ່ເທົ່າທີ່ປະສົງ (ບອກໃຫ້ຂໍ ເມື່ອຂໍແລ້ວ ໃຫ້ບໍ່ເທົ່າທີ່ຜູ້ຂໍປະສົງ)
  • (3) ປະວາຣະນາ ສະມະນະຫຼືພຣາມ (ຜູ້ມີສິນມີທັມອັນດີ) ໃຫ້ບອກຂໍປັດໄຈໄດ້ ບຸກຄົນນັ້ນປະວາຣະນາດ້ວຍປັດໄຈໃດ ໃຫ້ປັດໄຈນັ້ນຕາມທີ່ປະສົງ ບຸກຄົນນັ້ນຖ້າຕາຍຈາກອັດຕະພາບນັ້ນມາສູ່ອັດຕະພາບນີ້ ຫາກປະກອບການຄ້າຂາຍອັນໃດ ການຄ້າຂາຍອັນນັ້ນຍ່ອມໄດ້ກຳໄລຕາມທີ່ປະສົງ (ບອກໃຫ້ຂໍ ເມື່ອຂໍແລ້ວ ໃຫ້ຕາມທີ່ຜູ້ຂໍປະສົງ)
  • (4) ປະວາຣະນາ ສະມະນະຫຼືພຣາມ (ຜູ້ມີສິນມີທັມອັນດີ) ໃຫ້ບອກຂໍປັດໄຈໄດ້ ບຸກຄົນນັ້ນປະວາຣະນາດ້ວຍປັດໄຈໃດ ໃຫ້ປັດໄຈນັ້ນຍິ່ງກວ່າທີ່ປະສົງ ບຸກຄົນນັ້ນຖ້າຕາຍຈາກອັດຕະພາບນັ້ນມາສູ່ອັດຕະພາບນີ້ ຫາກປະກອບການຄ້າຂາຍອັນໃດ ການຄ້າຂາຍອັນນັ້ນຍ່ອມໄດ້ກຳໄລຍິ່ງກວ່າທີ່ປະສົງ (ບອກໃຫ້ຂໍ ເມື່ອຂໍແລ້ວ ໃຫ້ເກີນທີ່ຜູ້ຂໍປະສົງ)

[๗๙] ครั้งนั้น ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ฯลฯได้ทูลถามว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัย ให้การค้าขายอย่างเดียวกัน พ่อค้าบางคนประกอบแล้วขาดทุน... บางคนประกอบแล้วได้กำไรไม่เท่าที่ประสงค์... บางคนประกอบแล้วได้กำไรตามที่ประสงค์... บางคนประกอบแล้วได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์ พ. ตรัสตอบว่า ดูก่อนสารีบุตร...

ຄ້າຂາຍແລ້ວຂາດທຶນ ວິທີແກ້ ເຊັ່ນ ຍອມຮັບ ບໍ່ກະທຳກັມທີ່ສົ່ງຜົນໃຫ້ຄ້າຂາຍແລ້ວຂາດທຶນ ໃຫ້ບຸນອຸທິດແກ່ເທວະດາທີ່ທຳພລີກັມ ເທວະດາບໍລິເວນທີ່ຢູ່ອາໄສ ແຕ່ຢ່າໄປຫຍຸ້ງກັບສິ່ງທີ່ງົມງາຍ

[๘๔] บุรุษผู้มีเชื้อชาติบัณฑิต เข้าไปอยู่ในประเทศใด พึงเชิญท่านพรหมจารีทั้งหลายผู้มีศีล ผู้สำรวมให้บริโภคในประเทศนั้น แล้วอุทิศทักษิณาให้แก่เทวดาทั้งหลาย ซึ่งมีอยู่ในประเทศนั้นเทวดาทั้งหลายเหล่านั้น อันบุรุษนั้นบูชาแล้ว ย่อมบูชาตอบ นับถือแล้ว ย่อมนับถือตอบ ซึ่งบุรุษนั้น เพราะเหตุนั้นเทวดาทั้งหลายจะอนุเคราะห์บุรุษเชื้อชาติบัณฑิตนั้น เหมือนมารดาอนุเคราะห์บุตรของตน บุรุษผู้ซึ่งเทวดาอนุเคราะห์แล้วจะประสบแต่สิ่งเจริญทั้งหลายในกาลทุกเมื่อ

ເຊັ່ນ ເລື່ອງເທວະດາຊ່ວຍໃນການຄ້າຂາຍກໍມີ

...ในวันนั้น เทพดาผู้รักษาพระนคร ทำให้ชนผู้มีความต้องการ(ด้วยวัตถุ) โดยที่สุดแม้สักว่าพริกและผักชี ให้บ่ายหน้าไปสู่ตลาดของเด็กเท่านั้น เด็กนั้นขายสินค้าที่สะสมไว้สิ้น ๑๒ ปี (หมด) โดยวันเดียวเท่านั้น...