1) ກ່ອນຕາຍ : ພຣະໄປສະແດງທັມໃຫ້ຄົນໃກ້ຕາຍຟັງເພື່ອເປັນປະໂຫຍດແກ່ຜູ້ນັ້ນນະມີ ເຊັ່ນ ອະນາຖະບິນທິກະເສດຖີປ່ວຍໃກ້ຕາຍ ພຣະສາຣີບຸດໄປສະແດງທັມໃຫ້ຟັງ (ແຕ່ສະໄໝນີ້ ກ່ອນຕາຍສ່ວນຫຼາຍ ບໍ່ໄດ້ໄປສະແດງທັມໃຫ້ຟັງເລີຍ ທັມກະບໍ່ໄດ້ສະແດງໃຫ້ຟັງ ມີແຕ່ຕາຍແລ້ວຈຶ່ງໄປສູດເອົາເງິນຢ່າງດຽວ)

2) ຫຼັງຕາຍ : ມີແຕ່ໃຫ້ເຜົາ (ແມ້ແຕ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າ ສາວົກ ອຸບາສົກ ອຸບາສິກາ ກໍບໍ່ມີເອົາພຣະມາສູດ) ກັບທຳບຸນອຸທິດໃຫ້ຜູ້ຕາຍ (ທັນທີ) ຫຼືພຣະຈະໄປຈະເລີນອະສຸພະກຳມະຖານ ແຕ່ບໍ່ມີບອກໃຫ້ເອົາພຣະໄປສູດ ເພາະບໍ່ມີຜົນ ບໍ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ຜູ້ຕາຍໄປສະຫວັນຫຼືນະຣົກໄດ້ ຕັດໄວ້ຊັດເຈນໃນພູມະສູດ.

ສະຫຼຸບ ມີແຕ່ອົງປະກອບທີ່ຜິດທັງນັ້ນເລີຍ 1) ບໍ່ຄວນຢູ່ໃນຕົວຢູ່ແລ້ວ 2) ໂຍມເອົາເງິນໃຫ້ພຣະ/ພຣະຮັບເງິນເປັນການທຳລາຍສາດສະໜາ 3) ສູດບໍ່ຮູ້ເລື່ອງ ບໍ່ຮູ້ຄວາມໝາຍ ເປັນການປະຕິບັດຜິດ 4) ສຳຄັນວ່າຄວນໃນສິ່ງທີ່ບໍ່ຄວນ ສຳຄັນໃນອະທັມວ່າທັມ

ເບິ່ງຕົວຢ່າງການເຜົາສົບຕາມແບບພຸດທະສາດສະໜາ ຕາຍແລ້ວເຜົາທັນທີ ຢ່າງປ່ອຍໄວ້