ມີຂໍ້ພິຈາລະນາດັ່ງນີ້ ...

(1) "ມີຄົນພໍເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ໄດ້ແລ້ວຫຼືບໍ່" ອັນນີ້ສຳຄັນຫຼາຍ ຄື ປະເດັນທີ່ສຳຄັນເລີຍ ເພາະເມື່ອມີຄົນເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ໄດ້ຢູ່ແລ້ວ ກໍບໍ່ມີເຫດຈຳເປັນອັນໃດທີ່ຈະຕ້ອງໄປເຮັດ ເພາະໜ້າທີ່ຂອງພຣະຄືສະແດງທັມ (ເພາະການໃຫ້ທັມເປັນເລີດກວ່າໃຫ້ສິ່ງອື່ນ ແລະເມື່ອມີຄົນປ່ວຍໃກ້ຕາຍ ໂດຍປົກກະຕິ ພຣະຈະໄປສະແດງທັມໃຫ້ຟັງ ເຊັ່ນ ອະນາຖະບິນທິກະເສດຖີປ່ວຍໃກ້ຕາຍ ) ແຕ່ເມື່ອບໍ່ມີເຫດຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງໄປເຮັດ ແຕ່ກໍຍັງເຮັດ ເຮັດແລ້ວກໍຖ່າຍຮູບໃຫ້ຄົນອື່ນໄດ້ຮູ້ ກໍຕ້ອງຖາມໄປວ່າ "ເພື່ອຫຍັງ?"

ຖ້າມີຄວາມຫວັງໃນລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນດ້ວຍອິລິຍະບົດນີ້ (ເພາະຖ້າບໍ່ຫວັງໃນລາບສັກກາລະ ຊິຖ່າຍຮູບໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງເຮັດຫຍັງ) ກໍຕ້ອງອາບັດທຸກກົດໃນເລື່ອງນີ້ດ້ວຍ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ອາບັດທຸກກົດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ການບົ່ມຕົນເອງໃຫ້ຍຶດຕິດໃນລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນເປັນການເພີ່ມພູນກິເລດ ພຸດທະຕັດໄວ້ວ່າ ລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນ ທາລຸນເຜັດຮ້ອນ ຫຍາບຄາຍ ເປັນອັນຕະລາຍ

(2) ຖ້າບໍ່ມີໃຜເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ເລີຍ ກໍຄວນເອົາແບບຢ່າງຊ່າງໝໍ້ຊື່ ຂະຕິກາຣະ ຜູ້ອຸປັດຖາກພຣະຜູ້ມີພຣະພາກເຈົ້າພະນາມວ່າ ກັດສະປະ ເພິ່ນເປັນຮອດອະນາຄາມີ ແຕ່ກໍຍັງບໍ່ບວດ ເພາະຍັງມີພາລະຕ້ອງລ້ຽງມານດາບິດາຜູ້ຊະລາແລະຕາບອດ ດັ່ງນັ້ນ ກ່ອນບວດກໍຕ້ອງເບິ່ງວ່າ ເມື່ອບວດແລ້ວໃຜຊິເບິ່ງແຍງມານດາບິດາ ຖ້າຄຳນຶງເຖິງເລື່ອງນີ້ ປະເດັນນີ້ຄົງບໍ່ມີເລີຍ ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ໄດ້ບວດ ກໍສາມາດປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຂອງຕົນເອງໄດ້ ເໝືອນດັ່ງ ຂະຕິກາຣະຊ່າງໝໍ້ ທີ່ຄວນເອົາມາເປັນແບບຢ່າງ ເລື່ອງນີ້ຈຶ່ງກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມສະຫຼາດໃນແນວທາງຂອງຕົນເອງ.

(3) ການວິນິດໄສວ່າຜິດໃນເລື່ອງໃດ ຕ້ອງເບິ່ງລາຍລະອຽດຂອງການກະທຳ (ບໍ່ແມ່ນເວົ້າເອົາໂດຍລວມ) ເຊັ່ນ ຖ້າຈັບຕ້ອງກາຍມານດາດ້ວຍຄວາມຮັກສັນມານດາຕ້ອງອາບັດທຸກກົດ ແລະຖ້າມີຄວາມຫວັງໃນລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນດ້ວຍອິຣິຍາບົດໃດກໍຕ້ອງອາບັດທຸກກົດນີ້ດ້ວຍ ດັ່ງທີ່ກ່າວໄວ້ຂ້າງຕົ້ນ ຖ້າມີລາຍລະອຽດອື່ນອີກກໍວ່າໄປຕາມລາຍລະອຽດນັ້ນ ... ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຄວາມປອດໄພ ຄວນຫຼີກລຽງ ຕາມທີ່ໄດ້ກ່າວໄວ້ໃນຂໍ້ (1) ແລະ (2) ແຕ່ບາງຄົນກໍເອົາເລື່ອງທີ່ພິກຂຸລ້ຽງຄະຫັດທີ່ເປັນມານດາບິດາມາທຽບ ດັ່ງໃນ ອັດຖະກະຖາຄິດຊະຊາດົກ ມີຂໍ້ພິຈາລະນາດັ່ງນີ້

- ເລື່ອງທີ່ພິກຂຸລ້ຽງຄະຫັດທີ່ເປັນມານດາບິດານັ້ນ ບໍ່ພົບລາຍລະອຽດວ່າມີການກະທຳແນວດໃດແດ່ ຖ້າເພິ່ນແຄ່ເອົາອາຫານໃຫ້ ບໍ່ມີລາຍລະອຽດໃນເລື່ອງອື່ນ ເຊັ່ນ ມີການຈັບຕ້ອງກາຍມານດາທີ່ເປັນການຜິດວິໄນ ແລະກໍບໍ່ໄດ້ໂອ້ອວດຜູ້ອື່ນ ... ຈະເອົາເລື່ອງນີ້ມາທຽບໃສ່ບໍ່ໄດ້

- ຢ່າລືມວ່າ ໃນທ້າຍເລື່ອງນີ້ມີກ່າວໄວ້ວ່າ ຈົບທັມມະເທດສະໜານີ້ແລ້ວ "ພິກຂຸຜູ້ລ້ຽງມານດາຕັ້ງຢູ່ໃນໂສດາປັດຕິຜົນ" ຖ້າພິກຂຸໃນປັດຈຸບັນນີ້ ເອົາອາຫານໃຫ້ມານດາແລ້ວບັນລຸໂສດາປັດຕິຜົນເໝືອນດັ່ງໃນເລື່ອງນີ້ ແບບນີ້ ໄດ້ເລີຍ ສາມາດເອົາເລື່ອງນີ້ມາທຽບໄດ້ເລີຍ ແຕ່ພິກຂຸໃນປັດຈຸບັນນີ້ ເປັນແບບນີ້ບໍ່ລະ ແຖມຍັງຖ່າຍຮູບອວດໃຫ້ຄົນອື່ນໄດ້ຮູ້ ບໍ່ເຂົ້າກັນກັບເລື່ອງນີ້ທີ່ເອົາມາອ້າງ.

ດັ່ງນັ້ນ ເລື່ອງນີ້ (ຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຜູ້ຂຽນ) ເປັນເລື່ອງຄວາມຕ່າງຂອງບຸກຄົນ ຊຶ່ງພຣະສາດສະດາຍ່ອມຮູ້ຄວາມຕ່າງຂອງບຸກຄົນ ພຣະອົງສະແດງທັມ ຜູ້ນັ້ນເກີດຄວາມປິຕິແລ້ວບັນລຸໂສດາປັດຕິຜົນ ຄວາມຕ່າງຂອງບຸກຄົນໃນບາງກໍລະນີ ກໍບໍ່ຄວນເອົາມາເປັນປະເດັນ ເຊັ່ນ ເລື່ອງພຣະສັນນະນຳເອົາສາດຕາມາຂ້າຕົວຕາຍ ແລ້ວພິຈາລະນາ ສຳເລັດເປັນພຣະອໍຣະຫັນ ສົມສີສີແລ້ວກໍປະຣິນິບພານ ກໍຈະເອົາຂໍ້ນີ້ໄປສອນຜູ້ອື່ນໃຫ້ນຳສາດຕາມາປາດຄໍແລ້ວພິຈາລະນາຫວາ? ຖ້າໃຜຄິດວ່າເຮັດແບບນັ້ນແລ້ວຈະໄດ້ຫຼຸດພົ່ນເໝືອນດັ່ງ Particular Case ຂອງພຣະສັນນະ ກໍແລ້ວແຕ່ຜູ້ນັ້ນ.

(4) ຖ້າພິກຂຸທັງໝົດບວດແລ້ວກັບບ້ານໄປປະຕິບັດຕໍ່ມານດາຕາມປົກກະຕິ ເໝືອນດັ່ງຄະຫັດ ທັງໆທີ່ມີຜູ້ເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ຢູ່ແລ້ວ ແລ້ວກໍຖ່າຍຮູບລົງ facebook ຈະເປັນແນວໃດ ຊິເຂົ້າກັນຢູ່ບໍ່ກັບຫຼັກທັມມະຫາປະເທດ 4 ທີ່ວ່າ

(5) ຈະໃຫ້ພຣະພຸດທະເຈົ້າຕຳໜິຜູ້ທີ່ທຳດີຕໍ່ມານດາ ໃນທາງທີ່ຖືກ ທີ່ຄວນ ບໍ່ມີດອກ ແຕ່ຜູ້ໄດ້ສຶກສາ ໄດ້ຮຽນຮູ້ທັມ ຕ້ອງສະຫຼາດໃນແນວທາງຂອງຕົນເອງເອົາເອງ ອາສະວະທັງຫຼາຍ ຍ່ອມຈະເລີນແກ່ບຸກຄົນຜູ້ທີ່ບໍ່ວ່າສິ່ງໃດຄວນ ສິ່ງໃດບໍ່ຄວນ ...