#ພຣະກັບເລື່ອງການດູແລມານດາບິດາຍາມປ່ວຍໄຂ້
ໜ້າທີ່ຂອງພຣະຄືສະແດງທັມ ເມື່ອມີຄົນປ່ວຍໃກ້ຕາຍ ໂດຍປົກກະຕິ ພຣະຈະໄປສະແດງທັມໃຫ້ຟັງ ເຊັ່ນ ອະນາຖະບິນທິກະເສດຖີປ່ວຍໃກ້ຕາຍ ມີຄົນເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ໄດ້ຢູ່ແລ້ວ ກໍຍັງໄປເຮັດ ເຮັດແລ້ວກໍຖ່າຍຮູບໃຫ້ຄົນອື່ນໄດ້ຮູ້ ກໍຕ້ອງຖາມໄປວ່າ "ເພື່ອຫຍັງ?"
ຖ້າບໍ່ມີໃຜເຮັດໜ້າທີ່ນີ້ເລີຍ ກໍຄວນເອົາແບບຢ່າງຊ່າງໝໍ້ຊື່ ຂະຕິກາຣະ ຜູ້ອຸປັດຖາກພຣະຜູ້ມີພຣະພາກເຈົ້າພະນາມວ່າ ກັດສະປະ ເພິ່ນເປັນຮອດອະນາຄາມີ ແຕ່ກໍຍັງບໍ່ບວດ ເພາະຍັງມີພາລະຕ້ອງລ້ຽງມານດາບິດາຜູ້ຊະລາແລະຕາບອດ ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ໄດ້ບວດ ກໍສາມາດປະຕິບັດຕາມຂໍ້ຂອງຕົນເອງໄດ້.
[๔๑๒] ดูก่อนอานนท์ ครั้งนั้น โชติปาลมาณพได้ถามฆฏิการะช่างหม้อว่า เพื่อนฆฏิการะ เมื่อท่านฟังธรรมนี้อยู่ และเมื่อเช่นนั้น ท่านจะออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตหรือหนอ ฆ. เพื่อนโชติปาละ ท่านก็รู้อยู่ว่า เราต้องเลี้ยงมารดาบิดา ซึ่งเป็นคนตาบอดผู้ชราแล้วมิใช่หรือ โช. เพื่อนฆฏิการะ ถ้าเช่นนั้น เราจักออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต
ຖ້າຫວັງໃນລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນດ້ວຍອິລິຍະບົດໃດ (ເພາະຖ້າບໍ່ຫວັງໃນລາບສັກກາລະ ຊິຖ່າຍຮູບໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງເຮັດຫຍັງ) ກໍຕ້ອງອາບັດທຸກກົດ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ອາບັດທຸກກົດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ການບົ່ມຕົນເອງໃຫ້ຍຶດຕິດໃນລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນເປັນການເພີ່ມພູນກິເລດ ພຸດທະຕັດໄວ້ວ່າ ລາບສັກກາລະແລະຄວາມສັນລະເສີນ ທາລຸນເຜັດຮ້ອນ ຫຍາບຄາຍ ເປັນອັນຕະລາຍ ຖ້າຈັບຕ້ອງກາຍມານດາດ້ວຍຄວາມຮັກສັນມານດາຕ້ອງອາບັດທຸກກົດ ...
ອາສະວະທັງຫຼາຍ ຍ່ອມຈະເລີນແກ່ບຸກຄົນຜູ້ທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າສິ່ງໃດຄວນ ສິ່ງໃດບໍ່ຄວນ
...อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก ๒ พวก คือ ผู้สำคัญใน สิ่งไม่ควรว่าควร ๑ ผู้สำคัญในสิ่งที่ควรว่าไม่ควร ๑...อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก ๒ พวก คือ ผู้สำคัญในอนาบัติว่าเป็นอาบัติ ๑ ผู้สำคัญในอาบัติว่าเป็นอนาบัติ ๑...อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก ๒ พวก คือ ผู้สำคัญในอธรรมว่าเป็นธรรม ๑ ผู้สำคัญในธรรมว่าเป็นอธรรม ๑...อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก ๒ พวก คือ ผู้สำคัญในสภาพมิใช่วินัยว่าวินัย ๑ ผู้สำคัญในวินัยว่าสภาพมิใช่วินัย ๑...