#ດຳລັດວ່າດ້ວຍກົດຈະລາຈອນທາງບົກ ໜ້າ 24

ມາດຕາ 85 ໄຟເຍືອງປ້າຍທະບຽນລົດ

ໄຟເຍືອງປ້າຍທະບຽນລົດ ທີ່ຢູ່ດ້ານຫຼັງ ຕ້ອງມີແສງສະຫວ່າງເປັນສີຂາວ ແລະ ໃຊ້ເພື່ອເຍືອງປ້າຍ ທະບຽນລົດ ເວລາຂັບລົດໃນເວລາຄໍ່າມືດ ຫຼື ອາກາດມືດມົວ.

ມາດຕາ 86 ໄຟຕາເພີ່ມ

ໄຟຕາເພີ່ມ ປະກອບມີ ດັ່ງນີ້:

1. ໄຟຕັດໝອກ ມີແສງສະຫວ່າງເປັນສີເຫຼືອງ ໃຫ້ນໍາໃຊ້ສໍາລັບເຍືອງທາງ ໃນຍາມມີນໍ້າໝອກໜາ ຕົກໜັກ ຫຼື ມີອາກາດມືດມົວ;

2. ໄຟສະປອດໄລ ມີແສງສະຫວ່າງເປັນສີຂາວ, ເລົາແສງຈ້ອມກວ່າໄຟຕາໜ້າ ແລະ ອະນຸຍາດໃຫ້ນໍາໃຊ້ ສະເພາະໃນຍາມກາງຄືນ ຢູ່ຕາມທາງນ້ອຍເທົ່ານັ້ນ;

3. ໄຟແອວອີດີ (LED) ທີ່ປະກອບມານໍາລົດຈາກໂຮງງານຜະລິດ ໃຫ້ນໍາໃຊ້ໄດ້ບໍ່ເກີນສອງດວງ ໃນລະດັບຄວາມສູງບໍ່ເກີນ ໜຶ່ງ ແມັດ ສາມສິບຫ້າ ຊັງຕີແມັດ ແລະ ຕ່ຳສຸດບໍ່ຫຼຸດ ຊາວຫ້າ ຊັງຕີແມັດ ຈາກ ໜ້າທາງ, ໄລຍະຫ່າງຂອງໄຟແຕ່ລະດວງຈາກຂ້າງລົດແຕ່ລະດ້ານ ບໍ່ເກີນ ສີ່ສິບ ຊັງຕີແມັດ;

4. ໄຟເຄື່ອງໝາຍລົດລາກ, ລົດພ່ວງ ດ້ວຍດອກໄຟທີ່ຢູ່ເທິງຫຼັງຄາຫ້ອງຂັບຂີ່ຂອງລົດລາກ ແມ່ນ ເຄື່ອງໝາຍສະເພາະຂອງລົດລາກ ຊຶ່ງຕ້ອງໄຕ້ໃນຍາມກາງຄືນ, ມີອາກາດມືດມົວ ຫຼື ຈອດຊົ່ວຄາວ.

ມາດຕາ 87 ໄຟຕາຫຼັງ ຫຼື ໄຟຖອຍຫຼັງ

ໄຟຕາຫຼັງ ຫຼື ໄປຖອຍຫຼັງ ມີແສງສະຫວ່າງເປັນສີຂາວ ແລະ ນໍາໃຊ້ໃນເວລາຂັບລົດຖອຍຫຼັງ.

ມາດຕາ 88 ການນໍາໃຊ້ສັນຍານສຽງແກລົດ

ຜູ້ຂັບຂີ່ ຕ້ອງນໍາໃຊ້ສັນຍານສຽງແກໃນກໍລະນີ ດັ່ງນີ້:

1. ເຕືອນໃຫ້ຜູ້ຂັບຂີ່ອື່ນ ໃນເວລາຂໍຊີງຂຶ້ນໜ້າເມື່ອສັນຈອນຢູ່ນອກເຂດຊຸມຊົນ;

2. ໃນກໍລະນີມີຄວາມຈໍາເປັນ ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເກີດອຸບປະຕິເຫດ.

ການເຕືອນດ້ວຍສຽງແກ ເພື່ອຂໍຊີງຂຶ້ນໜ້າ ໃຫ້ໃຊ້ສຽງສັ້ນ ຫຼື ການກະພິບໄຟຕາຕ່ຳຕາສູງສະຫຼັບກັນ ແລະ ບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ໃຊ້ສັນຍານແກໃນເວລາຄໍ່າມືດ, ໃນເຂດສະຖານການສຶກສາ, ໂຮງໝໍ ແລະ ສັນຍານແກ ທີ່ມີຫຼາຍໂທນສຽງ. ສໍາລັບແກລົມ ແມ່ນບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ນໍາໃຊ້.

ພາກທີ VI
ການຂົນສົ່ງ
ໝວດທີ 1
ການຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ

ມາດຕາ 89 ຜູ້ຂັບຂີ່ລົດຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ

ຜູ້ຂັບຂີ່ລົດຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ ຕ້ອງມີໃບຂັບຂີ່ຍານພາຫະນະ ດັ່ງນີ້:

1. D ໃຫ້ຂັບຂີ່ລົດຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ ປະເພດ ສີ ລໍ້ຂຶ້ນໄປ, ບໍ່ເກີນ ສິບຫ້າ ບ່ອນນັ່ງ;

2. D1 ໃຫ້ຂັບຂີ່ລົດຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ ແຕ່ ສິບຫົກ ຫາ ສາມສິບຫ້າ ບ່ອນນັ່ງ;

3. D2 ໃຫ້ຂັບຂີ່ລົດຂົນສົ່ງຜູ້ໂດຍສານ ແຕ່ ສາມສິບຫົກ ບ່ອນນັ່ງຂຶ້ນໄປ.